Gagnaset (data set) ni_vg25r_3utg: Vistgerðir á Íslandi: land (Habitat types of Iceland: terrestrial). Vistgerðakortið sýnir útbreiðslu landvistgerða á Íslandi. Alls hafa verið ákvarðaðar 64 vistgerðir á landi og skiptast í 12 meginflokka (vistlendi). Innan landvistgerða eru fjórar jarðhitavistgerðir sem finnast á háhita- og lághitasvæðum landsins. Landvistgerðum er skipt upp í tvö þrep. Við skilgreiningu og flokkun vistgerða á Íslandi var tekið mið af EUNIS-flokkunarkerfinu (European Environment Agency 2012) . Í 3. útgáfu vistgerðakortsins 2024 eru eingöngu landvistgerðir endurskoðaðar. Náttúrufræðistofnun Íslands leggur með ritinu Vistgerðir á Íslandi fram tillögur að flokkun vistgerða sem á sér fyrirmynd í samræmdri og viðurkenndri flokkun vistgerða í Evrópu. Flokkunin byggir á rannsóknum víða um land með fyrirvara um að bæta mætti í þá þekkingu. Athuga skal að aðgreining landvistgerða með fjarkönnun reyndist erfið, bæði fyrir lítið grónar vistgerðir sem og vel grónar, einkum innan vistlenda. Því má búast við verulegum skekkjum þótt þær séu mismiklar eftir vistgerðum. Nánari útlistun og mat á skekkjum má finna í aðferðalýsingu og á staðreyndasíðum vistgerða í ritinu „Vistgerðir á Íslandi“. Frekari upplýsingar um flokkun og skilgreiningu vistgerða má sjá í ritinu: Jón Gunnar Ottósson, Anna Sveinsdóttir og María Harðardóttir, ritstj. 2016. Vistgerðir á Íslandi. Fjölrit Náttúrufræðistofnunar nr. 54. 299 s. og á vef Náttúrufræðistofnunar.

Gagnaset (data set) ni_vg25v_1.1utg og ni_vg25r_3utg: Vistgerðir á Íslandi (Habitat types of Iceland). Vistgerðakortið sýnir útbreiðslu vistgerða á Íslandi. Vistgerðum á Íslandi er skipt upp í land, ferskvatn og fjörur. Alls hafa verið ákvarðaðar 64 vistgerðir á landi, 17 vistgerðir fyrir ferskvatn og 24 vistgerðir fyrir fjörur. Landvistgerðir skiptast í 12 meginflokka (vistlendi). Innan landvistgerða eru fjórar jarðhitavistgerðir sem finnast á háhita- og lághitasvæðum landsins. Land- og ferskvatnsvistgerðir skiptast í tvö þrep, en fjöruvistgerðir í fimm þrep. Við skilgreiningu og flokkun vistgerða á Íslandi var tekið mið af EUNIS-flokkunarkerfinu (European Environment Agency 2012). Landupplýsingaþekjan fyrir landvistgerðir er á rastaformi (ni_vg25r_3utg), en þekjur fyrir jarðhita, ferskvatns- og fjöruvistgerðir er á vektorformi (ni_vg25v_1.1utg). Vektorþekjurnar eru flestar flákaþekjur, en fyrir ferskvatn er einnig línu- og punktaþekja. Gögn fyrir stöðuvötn (vg2 = V1) eru fjarlægð tímabundið úr niðurhalsþjónustu vegna ágreinings um grunnkort Loftmynda ehf. en þekjan er sýnileg í kortasjá. Náttúrufræðistofnun Íslands leggur með ritinu Vistgerðir á Íslandi fram tillögur að flokkun vistgerða sem á sér fyrirmynd í samræmdri og viðurkenndri flokkun vistgerða í Evrópu. Flokkunin byggir á rannsóknum víða um land með fyrirvara um að bæta mætti í þá þekkingu. Athuga skal að aðgreining landvistgerða með fjarkönnun reyndist erfið, bæði fyrir lítið grónar vistgerðir sem og vel grónar, einkum innan vistlenda. Því má búast við verulegum skekkjum þótt þær séu mismiklar eftir vistgerðum. Nánari útlistun og mat á skekkjum má finna í aðferðalýsingu og á staðreyndasíðum vistgerða í ritinu „Vistgerðir á Íslandi“. Frekari upplýsingar um flokkun og skilgreiningu vistgerða má sjá í ritinu (Jón Gunnar Ottósson, Anna Sveinsdóttir og María Harðardóttir, ritstj. 2016. Vistgerðir á Íslandi. Fjölrit Náttúrufræðistofnunar nr. 54. Garðabær: Náttúrufræðistofnun Íslands) og á vef Náttúrufræðistofnunar Íslands. Í 3. útgáfu vistgerðakortsins 2024 eru eingöngu landvistgerðir endurskoðaðar.

[IS] Loftmyndirnar, sem bandaríski herinn safnaði á árunum 1945-1946, eru svokallaðar AMS myndir (American Mapping Service). Afrit af filmum AMS myndanna er að finna í loftmyndasafni Náttúrufræðistofnunar. Árið 2024 voru filmurnar skannaðar af fyrirtækinu Wehrli & Co (í Bandaríkjunum) með á 20 míkróna punktstærð og 8-bita dýpt. Staðsetning myndanna var gerð handvirkt. Hægt er að sjá upphaf og endi fluglína með því að skoða hvernig myndirnar tengjast hver annarri. Auk þess eru upplýsingar (handskrifaðar) á hverja fluglínu, svo sem dagsetning, flughæð og brennivídd linsu. Með því að skoða hverja fluglínu og bera myndirnar innan fluglínunnar saman við mósaík af myndum (Maxar mósaík) var búinn til vektor þar sem miðja fyrstu og síðustu myndanna var staðsett. Ef margar myndanna voru mjög skýjaðar var þeirri fluglínu skipt niður í marga hluta og skýjuðu myndirnar fjarlægðar. Nokkrum eigindum var bætt við fitjurnar, svo sem dagsetningu myndatöku, myndanúmeri við upphaf og enda fluglínu, brennivídd linsu og flughæð. Að lokum var framkvæmd brúun (e. interpolation) til að ákvarða staðsetningu mynda innan hverrar fluglínu. Þetta byggist á staðsetningu fyrstu og síðustu myndar fluglínunnar og er gengið út frá því að allar myndirnar hafi verið teknar með reglulegu millibili. Áætluð nákvæmni staðsetningar er ± 2 km. [EN]: The aerial photographs collected by the US military in 1945-1946 are the so-called American Mapping Service (AMS) images. A copy of the films of the AMS images is available at the archive of aerial photographs of the National Land Survey of Iceland. In 2024, these films were scanned by the company Wehrli & co (in US), at a scanning resolution of 20 microns and 8-bits. The location of these images was extracted by manual and visual inspection of the scanned images. The start and end of a flightline can be seen visually by identifying which images are connected with each other. Besides this, the beginning and the end of each flightlines have hand-written a series of information of the flightline, such as the date, flight height and focal length. By visually inspecting each flightline, and comparing the images within a flightline with a generic mosaic of images (Maxar mosaic), we digitized a vector with the location of the first and last center of the images of each flightline with georeferenced coordinates. In some cases, if the flightline contained multiple images only containing clouds, the cloudy images were discarded and the flightline was split into multiple segments. We wrote several attributes into these features, such as the date of acquisition, image number of the start and end of the flightline, focal length and flight height. Once this process was finished, the location of the images within each flightline was linearly interpolated based on the location of the first and last image of the flightline, assuming that all the images were taken at a regular interval. The expected accuracy of the geolocation is ± 2 km.

[IS] Loftmyndir, sem bandaríski herinn tók á árunum 1956-1961, eru svokallaðar DMA myndir (Defense Mapping Agency). Afrit af filmum DMA myndanna er að finna í loftmyndasafni Náttúrufræðistofnunar (áður Landmælinga Íslands). Árið 2024 voru filmurnar skannaðar af fyrirtækinu Wehrli & Co (í Bandaríkjunum) með 20 míkróna punktstærð og 8-bita dýpt. Staðsetning myndanna var unnin út frá níu kortum í mælikvarðanum 1:250.000. Fluglínur voru upphaflega handteiknaðar á kortin, kortin voru hnitsett og seinna var fluglínunum settar á vektorform, þar sem fyrstu og síðustu myndanúmer hverrar fluglínu voru skráð sem eigindir. Í kjölfariðið var gagnagrunnurinn endurskoðaður með því að rýna skönnuðu myndirnar. Auka upplýsingum var bætt við eigindatöfluna, svo sem dagsetningar ljósmyndanna, brennivídd og flughæð. Fluglínurnar voru einnig flokkaðar eftir staðsetningu og nálægum dagsetningum í eigindinni „svæði“. Hverri fluglínu var umbreytt í punkta, þar sem gert var ráð fyrir að punktarnir væru miðja fyrstu og síðustu mynda fluglínunnar. Staðsetning miðju allra hinna myndanna meðfram viðkomandi fluglínu var línulega áætluð, miðað við að allar myndirnar væru teknar með reglulegu millibili. Áætluð nákvæmni staðsetningar er ± 2 km. [EN] The aerial photographs collected by the US military in 1956-1961 are the so-called Defense Mapping Agency (DMA) images. A copy of the films of the DMA images is available at the archive of aerial photographs of the National Land Survey of Iceland. In 2024, these films were scanned by the company Wehrli & co (in US), at a scanning resolution of 20 microns and 8-bits. The location of these images was extracted by a series of nine maps in 1:250.000 which had hand-drawn the flightlines relative to these images. These maps were georeferenced and the flightlines were digitized into vectors, writing the first and last image numbers of each flightline as attributes. Once this was finished, a revision of the database was made, by inspecting the scanned images. Extra information was added into the table, such as the date of the photographs, the focal length and flight height. The flightlines were also grouped by location and nearby dates, into the attribute "area". Finally, each flightine was converted into points, assuming these points to be the first and last center of the images of the flightline. The location of the center of all the remaining images along a flightline were linearly interpolated, assuming that all the images were taken at regular intervals. The expected accuracy of the geolocation is ± 2 km.

IS: Myndkort af atburðum sem hafa átt sér stað á Reykjanesi frá árinu 2021 hafa orðið til í samstarfi Náttúrfræðistofnunar Íslands, Náttúrufræðistofnunar, Veðurstofu Íslands, Jarðvísindastofnunar og Almannavarnir, sem hluti af viðbragðsáætlunum, hættumati og rannsóknum. Í öllum atburðum voru teknar loftmyndir og hæðarlíkön útbúin ásamt myndkortum. Myndkortin eru aðgengileg í gegnum WMS þjónustu og á Umbrotasjá (https://kortasja.lmi.is/mapview/?application=umbrotasja). Gögnin eru uppfærð jafnt og þétt, eða þegar nýjar upplýsingar berast á meðan á gosinu stendur. Athugið að vísa í öll gögn sem eru notuð; „i“ táknið við hlið hvers gagnasafns í kortasjánni vísar í rétta tilvitnun fyrir hvert gagnasett. Um er að ræða nokkur gagnasett og því þarf að hafa í huga að vísa í öll gagnasett. EN: Orthomosaics of the events occurring on the Reykjanes peninsula, SW Iceland, beginning in 2021 have been created in a collaborative effort between the Institute of Nature Research (Náttúrufræðistofnun), the Icelandic Institute of Natural History (Náttúrufræðistofnun Íslands), the University of Iceland (Háskóli Íslands), and the Icelandic Meterological Office (Veðurstofa Íslands) as part of the response plans, hazard assessments and research. Upon each event, aerial photographs were collected and Digital Elevation Models (DEMs) and orthomosaics were produced of these events. The orthomosaics are available via WMS and in the Volcano Viewer webpage (https://kortasja.lmi.is/mapview/?application=umbrotasja). The data was created and distributed typically less than one day after data collection. The data is updated on weekly to monthly basis, or when new information is received during the eruption. All data used in publications should be cited correctly; the “i” symbol next to each dataset in the data viewer links to the correct citation for each dataset. Because this is an ongoing collaboration with multiple publications, be aware that the citation is different between datasets.

Þjónustan inniheldur staðsetningu á áningarstöðum og upplýsingum um þá sem skráðar eru hjá Vegagerðarinni. Vegagerðin hefur um árabil útbúið áningarstaði við hringveginn sem eru ætlaðir vegfarendum til hvíldar, vegupplýsinga og fræðslu. Þeim er oft valin staðsetning þar sem útsýni, umhverfi eða menning teljast athyglisverð..

Þjónustan inniheldur upplýsingar og staðsetningu þeirra brúa sem Vegagerðin sér um viðhald og þjónustu á.